انواع لیفتینگ صورت، پیشانی و ابرو

کارهایی که برای جوانسازی پوست می توان انجام داد

گزینه‌های مختلف جراحی برای جوانسازی صورت و از بین بردن چین و چروک‌های پوست وجود دارد که در این بین می‌توان به جراحی لیفتینگ اشاره کرد. در لیفتینگ صورت، پوست‌ در ناحیه گیجگاهی، گونه و گردن به سمت بالا و پشت کشیده می‌شود و جراحی به گونه‌ای انجام می‌پذیرد که جای زخم‌ها به خوبی پنهان شود. به علاوه جراح می‌تواند لایه‌های ماهیچه‌ای که در زیر پوست قرار دارند را نیز به طور مشابهی بکشد. این امر سبب بدست آمدن نتیجه‌ای بلند مدت و ایجاد شکلی طبیعی می‌شود. همچنین بهبود فرم صورت بدون اینکه پوست حالت سفت و کشیده به خود بگیرد را فراهم می‌کند.

بنابر انتظارات بیمار، آناتومی صورت و تأثیر سن بر روی ظاهر وی باید در مورد نوع جراحی لیفتینگ صورت تصمیم‌گیری شود. تأثیر سن را می‌توان با مقایسه عکس‌های چند سال گذشته بیمار دریافت. بنابراین پیشنهاد می‌شود در زمان مشاوره با پزشک، بیمار عکس‌های خود را همراه داشته باشد.

از نواحی مورد نظر برای لیفتینگ، گردن است. اگر در ناحیه گردن مقدار پوست شُل زیاد باشد و یا گسستگی در ماهیچه‌های این ناحیه، نوارهایی را به وجود آورده باشد، جراحی لیفتینگ گردن مورد نیاز خواهد بود. این جراحی می‌تواند از طریق برش‌های لیفتینگ صورت انجام شود به شکلی که ماهیچه‌های گردن را سفت‌تر کرده تا ظاهری جوان‌تر پیدا کند. در برخی موارد ممکن است ایجاد یک برش کوچک در زیر چانه نیز مورد نیاز باشد.

انواع لیفتینگ صورت (Face Lifting)

مینی لیفتینگ

اولین روش ارائه شده برای انجام جراحی لیفتینگ صورت می‌باشد. در این تکنیک یک برش کوچک در جلوی لاله گوش ایجاد شده (ناحیه خط چین) و پوست در جهت فلش آبی رنگ مطابق تصویر زیر، کشیده می‌شود. در این عمل تغییری در لایه‌های زیرین پوست که می‌تواند ظاهری بهتر را ایجاد کند به وجود نمی‌آید اما در عوض یک جراحی سریع و آسان است که می‌توان با بی‌حسی موضعی و در مطب پزشک به راحتی انجام داد.

لیفتینگ زیر پوستی

این روش شکل تعمیم یافته مینی لیفتینگ در دو جهت است. ابتدا برشی حول گوش ایجاد شده که تا بالا و پشت گوش امتداد می‌یابد (خط چین). به علاوه، جراحی بر روی لایه‌های زیرین پوست صورت می‌گیرد که گاهی تا زیر گردن و صورت ادامه می‌یابد (مطابق تصویر زیر). جراح بر اساس شرایط بیمار، سطح لایه‌هایی که باید تحت جراحی قرار گیرند را تشخیص می‌دهد. هنگام تغییر لایه‌های زیرین، جراح عضلات و نوارهایی که پوست را نگه می‌دارند موقتاً آزاد می‌کند تا بتواند پوست را به راحتی در جهت مورد نیاز بکشد. در این نوع جراحی باز هم تنها لایه‌های زیرین پوست تغییر داده می‌شوند و لایه‌های عمیق‌تر صورت مثل چربی، عضله و … دست نخورده باقی می‌مانند. از این رو اگر پس از جراحی به فرد نگاه کنید به وضوح مشخص خواهد بود که پوست صورتش کشیده شده است.

 

 

 

SMAS

 

لیفتینگ  SMAS) Superficial Muscular Aponeurotic System) اصطلاحاً به لایه‌های زیرین پوست اطلاق می‌شود که شامل یک لایه پوششی فیبری (فاسیا) و ماهیچه است که در قسمت گونه به یکدیگر اتصال یافته‌اند و در ایجاد حالات چهره ایفای نقش می‌کند. با افزایش سن، انعطاف‌پذیری و خاصیت کشسانی لایه بیرونی پوست و نیز غشای SMAS کم می‌شود. هنگامی که خاصیت کشسانی این نواحی کاهش یابد ممکن است افتادگی در ناحیه گونه به وجود آید یا غبغب شکل گیرد. بنابراین لیفتینگ SMAS با جراحی لایه‌های عمیق‌تر در مقایسه با دو روش قبل، نتایج پایدارتر و نزدیک‌تر به حالت طبیعی‌ را به دست می‌دهد.

 

 

لیفتینگ صورت در لایه‌های عمیق

 

این روش برای حل مشکلات روش‌های قبلی پیشنهاد شده است. نحوه جراحی بدین صورت است که برشی عمیق‌تر که ممکن است تا استخوان نیز برسد، ایجاد می‌شود تا جراح بتواند لایه‌های عمیق‌تری از صورت را جابجا کند. تورم صورت بعد از جراحی و ریسک‌های این عمل طبیعتاً بیشتر از روش‌های قبلی است.

لیفتینگ با سیم‌گذاری

 

در این تکنیک یک سیم با تعدادی بخیه (معمولاً از جنس نایلون خاردار) زیر پوست کاشته می‌شود تا بافت‌های شُل را کشیده و صاف نگه دارد. در این روش 12-4 بخیه به همراه یک سیم به درون بافت‌های نرم زیرین فرستاده می‌شود، هنگامی که این مجموعه به موقعیت مورد نظر رسید، کشیده می‌شود به طوری که کنگره‌های بخیه در بافت نرم قفل شده و آن را نگه دارد. سپس انتهای بخیه‌ها قیچی شده و مابقی آن‌ها در همان محل باقی می‌مانند. در این عمل هیچ قسمتی از پوست برداشته نشده و جراحتی ایجاد نمی‌شود. با این حال علاوه بر معایبی نظیر کبودی و تورم زیاد ممکن است ناهمواری‌هایی در زیر پوست ایجاد کند، اگر بخیه‌ها خوب جاسازی نشده باشند احتمال افتادگی مجدد گونه وجود دارد و نیز وجود سیم‌های غیر منعطف مانع از بروز بعضی حالات و احساسات در چهره می‌شود.

لیفتینگ MACS)  Minimal Access Cranial Suspension)

 

این روش یکی از جدیدترین متدهای لیفتینگ صورت است که اصلاح افتادگی‌های پوست را با ایجاد یک شکاف کوچک انجام می‌دهد. در این روش پوست به صورت عمودی بالا کشیده می‌شود و سپس از بالا به نحوی نگهداشته می‌شود که نتواند مجدداً پایین بیفتد. شکاف ایجاد شده به برشی در جلوی گوش محدود می‌شود و سپس خط موی بالای گوش را به طور زیکزاکی دنبال می‌کند. این کار باعث می‌شود که برش به دنبال خط مو خم شود و در نهایت جای آن قابل رؤیت نباشد (ناحیه خط چین). پس از ایجاد برش، ناحیه قرمز رنگ تحت عمل قرار می‌گیرد. جراح 3-2 بخیه سیم پیچ مانند را از ناحیه بالای صورت وارد قسمت مورد نظر کرده، آن‌ها را پایین برده و مجدداً بالا می‌کشد. هر یک از این سیم پیچ‌ها یک ناحیه از محل جراحی را از افتادگی مجدد محافظت می‌کنند. در این روش دوره نقاهت کوتاه‌تر و جای زخم‌ها کوچک‌تر است اما نتیجه آن کوتاه مدت‌تر از روش SMAS می‌باشد.

 

لیفتینگ با برش کوتاه

 

برخی روش‌های ذکر شده را می‌توان به روش برش کوتاه انجام داد. در این روش با حفظ برش در جلوی گوش، برش در خلف گوش حذف می‌شود و به پوست سر ادامه نمی‌یابد. این بدین معنا است که توانایی جراح در کشیدن و سفت کردن پوست گردن تا حدی محدود می‌شود.

 

 

لیفتینگ حجمی (The Volumetric Facelift)

 

در برخی موارد، افزایش سن منجر به از دست رفتن چربی صورت شده و یک ظاهر فرو رفته‌ای را در آن ایجاد می‌کند. در این شرایط علاوه بر کشیدن پوست، از چربی بدن خود بیمار به زیر پوست صورت تزریق می‌شود.

 

 

نحوه انجام لیفتینگ صورت

 

لیفتینگ صورت از طریق ایجاد یک برش در خط رشد مو در قسمت بالا و جلوی گوش شروع می‌شود (ناحیه گیجگاهی). این برش به سمت پایین در جلوی گوش امتداد می‌یابد و در ادامه به بالا و پشت گوش بر روی خط رویش مو ختم می‌شود. پس از ایجاد برش، پوست و بافت‌های چربی به بالا و عقب کشیده می‌شوند. در ادامه، برش با بخیه زدن و یا از طریق منگنه‌های پوستی بسته می‌شود. برخی جراحان جهت خارج کردن خون اضافی پس از جراحی، در این ناحیه یک مسیر تخلیه (Drain) در نظر می‌گیرند. در نهایت، جای زخم پانسمان می‌شود. برای رسیدن به نتیجه‌ای طولانی‌تر جراح می‌تواند علاوه بر کشیدن پوست، بافت‌های زیرین را نیز به روشی مشابه بکشد.

 

 

لیفتینگ پیشانی و ابرو

 

لیفتینگ پیشانی می‌تواند برای بدست آوردن ظاهری جوان‌تر و متناسب‌تر به همراه سایر جراحی‌های زیبایی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین افراد جوان‌تری که دارای افتادگی ابرو و یا خطوط اخم عمیق در اثر استرس یا فعالیت ماهیچه‌ای هستند نیز می‌توانند با استفاده از لیفتینگ پیشانی ظاهری زیباتر داشته باشند.

 

افرادی که دچار موارد زیر هستند کاندید‌های مناسبی برای لیفتینگ پیشانی به حساب می‌آیند:

 

• ابروی شُل و افتاده که ظاهری خسته و ناراحت را برای فرد ایجاد می‌کند
• خطوط عمیق افقی در پیشانی
• خطوط اخم عمیق بین ابروها و بالای بینی

 

 

نحوه انجام لیفتینگ پیشانی

 

در طول سال‌ها، تکنیک‌های مختلفی جهت لیفتینگ پیشانی مورد استفاده قرار گرفته است. امروزه بکارگیری روش‌های آندوسکوپیک به دلیل داشتن حداقل تهاجم، بسیار مورد توجه می‌باشد. لیفتینگ پیشانی معمولاً با ایجاد برشی در ناحیه رویش موی سر انجام می‌گیرد. پس از آن، لایه‌های عمیق پیشانی کشیده می‌شوند. در این مرحله ممکن است ماهیچه‌هایی که ابرو را به پایین می‌کشند، غیر فعال شوند. آنگاه پوست و لایه‌های عمیق ثابت شده یا به استخوان چسبانده می‌شوند. نتیجه این روش، ایجاد ظاهری جوان‌تر در ناحیه پیشانی خواهد بود.

 

 

مشکلات احتمالی

 

خوشبختانه مشکلات ناشی از لیفتینگ صورت بسیار نادر می‌باشد. سالانه هزاران نفر جراحی لیفتینگ صورت را با موفقیت انجام داده و از نتایج آن راضی هستند. به هر حال با در نظر گرفتن انجام جراحی باید علاوه بر مزایا به ریسک‌های همراه آن نیز توجه داشت. شما می‌توانید در این مورد، قبل از جراحی با پزشک خود مشورت کنید.

برخی مشکلات احتمالی در جراحی لیفتینگ عبارتند از:

 

– هماتوما (تجمع خون زیر پوست)

 

– عفونت

 

– واکنش به مواد بیهوشی

 

– آسیب موقت به لایه‌های عمیق‌تر (با انجام عمل توسط جراحی ماهر و تیمی متخصص، این احتمال حداقل است)

 

– با وجود در نظر گرفتن زخم‌ها در ناحیه‌ای که دیده نشوند، به دلیل تفاوت در فرآیند بهبود هر بیمار ممکن است برخی زخم‌ها قابل رؤیت باشند.

 

 

مراقبت‌های قبل از عمل

 

– سیگار نکشید.

 

– از مصرف داروهایی که ریسک خونریزی را افزایش می‌دهند، خودداری کنید.

 

– اگر مایلید موهایتان جای زخم را بپوشاند می‌توانید هنگامی‌که موها بلندتر هستند اقدام به جراحی نمایید.

 

– انجام هر گونه فرآیند شیمیایی در ناحیه تحت عمل، به مدت 1 ماه بعد از جراحی امکان‌پذیر نخواهد بود. لذا پیشتر نسبت به انجام آن‌ها اقدام کنید.

 

– هماهنگی برای حضور یک همراه جهت انتقالتان به منزل و همراهی با شما در شب اول الزامی است.