بنظر میرسد که مفهوم دورهی حجم، روشی موثر برای بدست آوردن تودهی عضلانی است، اما بار اضافه برای چهار چوب بدن با مقدار غیر عادی عضلات، میتواند سلامت کلی بدنتان را در معرض خطر قرار بدهد.
برای بعضیها، عضلهسازی و حجم، مسیری به سمت شرکت در مسابقات است. دورهی «حجم» با سرعتی تند، معمولا با دورهی دیگری به نام «کات کردن» پس از آن، همراه خواهد بود، که در آن دوره به سوزاندن لایهی ذخیمی از چربی که بخاطر دورهی حجم جمع شده است اقدام میشود. البته بسیاری از اشخاصی که به باشگاه میروند، بخاطر شرکت در مسابقات نیست.
درست است که وقتی میخواهید عضله سازی کنید، گذراندن دورهی حجم دارای فوایدی خواهد بود، اما در نظر داشته باشید که بر روی تاندونها و رباطهای بدنتان هم فشار خواهد آمد که ممکن است باعث آسیب دیدگی شما شود.
ذخیره ی چربی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش میدهد
دورهی حجم، نوعا با مصرف کربوهیدرات و پروتئین زیاد همراه است، چرا که باید توانایی بدن برای ساخت عضلات افزایش یابد، اما معمولا در نتیجهی مصرف این مواد خوراکی، بدن به ذخیرهی چربی اضافه نیز اقدام خواهد کرد.
ذخیرهی چربی ناسالم در بدن، میتواند باعث مشکلات متعددی شود، مشکلاتی همچون افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و دیابت نوع دو.
مهم است بدانیم که هر چند در شرایط سخت، چنین بیماریهای جدی بوجود میآیند، اما خطر ابتلا به بیماری، بیشتر مرتبط با رفتارهای ورزشی غیر عاقلانه است. پس بدون هدایت و راهنمایی یک مربی حرفهای، و یا یک پزشک متخصص، دورهی حجم را نگذرانید.
و از یاد نبرید که سوزاندن چربیهایی که بواسطهی دورهی حجم در بدنتان جمع شده است، بسیار سختتر از ذخیره کردنش است.
آسیب اتصال دهندهی استخوان عضله
دورهی حجم باعث فشار زیادی بر اتصال دهندههای استخوان عضله میشود. افزودن تودهی بدنی اضافه، فشار ناسالمی بر رباطها و تاندونها وارد میکند. لازم است بدانید که این اتصال دهندههای ضروری، رشد نمیکنند، در نتیجه در طول فرایند حجیم شدن، ترکیب بدن تغییر میکند.
از آنجایی که فیبرهای عضلانی در طی یک دورهی زمانی کوتاه، متراکمتر میشوند، رباطها و تاندونها بعلت تاثیر فشار، نسبت به جدا شدن از استخوانها و عضلات، آسیب پذیرتر میشوند. این نوع آسیبها، فوقالعاده دردناک هستند و اغلب به عمل جراحی نیاز دارند.
نوع بدن طبیعی شما مشخص میکند که ممکن است نسبت به آسیب جدی ناشی از حجیم شدن، چقدر حساس باشید. اکتومورفها افرادی هستند که معمولا لاغر و باریک اندام هستند. آنها برخلاف اندومورفها که بطور طبیعی قادر به حفظ تودهی عضلانی بیشتر هستند، احتمال بیشتری دارد که بخاطر دورهی حجم، دچار پارگی اتصال دهندهی استخوان عضله شوند.
خطر جدی برای نوجوانان
عضلهسازی میان مردان در بین سنین ۱۸ تا ۲۵ سال بسیار فراگیر است. چه این کار پاسخی برای نیاز آنها به حس مردانگیشان باشد، چه یک راه حل برای جذب جنس مخالف بواسطهی برآمدگی بازوها، بهرحال مردان جوان نسبت به دیگر اقشار تمایل بیشتری به گذراندن دورهی حجم دارند.
خیلی مهم است این موضوع را بدانیم که صرفنظر از سن، دورهی حجم اثرات ناخوشایندی بر بدن دارد، مخصوصا در زمینهی رشد نوجوانان. گذراندن دورهی حجم بسادگی میتواند مانع رشد طبیعی بدن شود. یک فرد ۱۶ ساله با گذراندن دورهی حجم، ممکن است باعث شود در رشدش اختلال ایجاد شود.
اما همانطور که مشخص است، نوجوانانی که مشغول ورزشهایی همچون فوتبال یا کشتی هستند، ممکن است به افزایش تودهی عضلانیشان احتیاج داشته باشند.
به یاد داشته باشید که ورزشکاران، نسبت به افراد عادی که میخواهند در کوتاهترین زمان، بیشترین عضله را بسازند، معمولا از راهنماییهای متخصص و مربی شخصی بهره میبرند. شما نباید بدون دریافت راهنمایی مناسب از یک متخصص حرفه ای، اقدام به حجیم کردن عضلاتتان کنید.